ഏകാന്തത
.........................
രചന:സുജ ശശികുമാർ
.................
ഏകയായ് ഞാനിന്നൊറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോഴൊന്നു ഞാനറിയുന്നു ഏകാന്തതയ്ക്ക് എത്ര മുഖങ്ങളെന്ന്. എത്ര ഭാവങ്ങളുണ്ടതിനെങ്കിലും ശാന്തമാവുന്നു പലപ്പോഴുമെന്നതിൽ ദുഖിച്ചു നിന്നു ഞാനുമൊപ്പം. ഇന്നു ഞാനറിയുന്നു ഏകാന്തതയെന്റെ നിശബ്ദമാമൊരു കൂട്ടുകാരി. എന്നെ ഞാൻ ആക്കുവാനിന്നും കൂടെ നടക്കുന്ന കൂട്ടുകാരി. വ്യർത്ഥമായ് തീർന്നൊരീ ജീവിതത്തിനെ അർത്ഥവത്താക്കിയെൻ കൂട്ടുകാരി. എന്നെന്നും കൂട്ടായി ഒപ്പമിന്നെ ത്തുന്നു മനസൊന്നു ചാഞ്ചാടുന്ന നേരത്ത് നോവിന്റെ ഭീകരരൂപിയായ് എത്തിടുന്നു. ആത്മീയഭാവത്തിനുത്തമ മാതൃക ഏകാന്തതയെന്നു ചൊന്നനേരം
വിഷാദത്തിന്റെ നേർത്ത കരങ്ങളാൽ പുണരുന്നു എന്നുമെൻ കൂട്ടുകാരി.
(ഏകയായ് )
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ