പേരിടാത്ത കവിത
•••••••••••••••••••••••••••
വെറുതെ ഞാനെഴുന്ന കവിതകൾ
എൻ മനം എന്തോ മന്ത്രിക്കുന്നു....
ഈ രാവിലും ഉച്ചത്തെ വെയിലിൻ്റെ ചൂടിലും
ഞാൻ ചൊല്ലുന്നതെന്തോ ആർക്കറിയാം...
ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ജീവിതം.
അതിനുള്ളിൽ
സ്നേഹമുണ്ടെന്ന രണ്ടാത്മാക്കളായിരുന്നു...
എല്ലാം നിശ്ചലമായ് ജീവിതത്തിൻ്റെ ഏതോ കോണിൽ,
വിധിയുടെ നിഴലാട്ടം വീണ്ടും കണ്ടു...
എല്ലാം ഓർമ്മയിൽ മാത്രം താലോലിച്ചു,
തനിക്കുണ്ടായ കുഞ്ഞിനെ പോലും ഉപേക്ഷിക്കേണ്ട കർമ്മം
എന്നോടെന്തിന് ഈ ചതി ചെയ്തു ദൈവമേ....
ഒരാളെയും ഞാൻ വഞ്ചിതനാക്കിയവനല്ലാ...
ഒരാളിയും പാപത്തിൻ്റെ കർമ്മം ഏതെന്നറിയാത്തവൻ...
ഏത് നദിയിലും പാരമ്പര്യൻ്റെ കർമ്മ സിന്ധി തീരയില്ലാത്തവൻ...
മുജ്ജന്മം ചെയ്ത കർമത്തിൻ്റെ അവകാശം തോണ്ടി ഞാൻ
എല്ലാം വരായ്കകളും കാറ്റിൽ പറത്തി ഞാൻ...
എന്നിട്ടും എല്ലാം മോഹിച്ച അപ്സരസ്സു തന്നെ
രണ്ടു വഴികളിൽ നടന്നു പോയി....
മണികണ്ഠൻ സി നായർ,
തെക്കുംകര.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ