അനന്ത വിഹായസ്സിൽ അണ പൊട്ടി

ഒഴുകുന്ന

അല കടലാണിന്നു ഞാൻ ..

അകം കൊണ്ട് കാണുന്ന മനസ്സിൽ

തെളിയുന്ന

അണയാത്ത ദീപം നീ ..

മറക്കുവാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ ..

നിന്റെ വശ്യ വദനത്തിന് പുഞ്ചിരിയും

കണ്മഷി തീർത്തുള്ള നയനങ്ങളും

അക കണ്ണാൽ കാണുന്നു ഞാൻ

ഏകാന്ത നിമിഷത്തിൽ പകൽ

കിനാവായി നീ ..

കാർ മേഘമായ് .. മഴയായ് പെയ്തിറങ്ങി

എത്രമേൽ ദാഹമാ മണ്ണിനോട് മഴക്കുള്ള

ത്രയും

ഇഷ്ടമാണെന് സഖി നിന്നോടെനിക്ക്

ജാലക പടിയിൽ വന്നിരുന്നേരം

കൺ കുളിർമ്മയേകാൻ

പതിയുന്ന തുള്ളികളെ ..

അറിയുന്നു നിൻ വേഷ പകർച്ചയെ ..

അറിയാതെ ഞാൻ നീട്ടിയ കൈകളിൽ

ഇറ്റി വീഴുന്ന ജല കണികകളെ

എന്റെ ഏകാന്തദയെ കവച്ചു വെക്കുവാൻ

മഴയായ് പെയ്തതല്ലെ എൻ സഖി ...

- സിറാജ്. സി -

Malayalam Kavithakal

https://www.facebook.com/siraj.siraju.52?fref=nf