ഹരി വെള്ളൂര് (നഖക്ഷതങ്ങള് )
--------------------
മകനേ നീ തന്ന നഖക്ഷതങ്ങള്
അഭിമാനമായിരുന്നാ നാളുകളില്.,.
നിന്റെ പല്ലിന്റെ മൂര്ച്ചയാല് നീലിച്ച
എന് മുലഞെട്ടുകളോര്ക്കുന്നു ഞാന്,.
കാലത്തിനൊപ്പം നീയും വളര്ന്നല്ലോ;
തണ്ടും തടിയുമുള്ളാണൊരുത്തന്.,.
പെണ്ണെന്നാല് കാമമെന്നര്ത്ഥം കൊടുത്തവന്
രതിഗൃഹം തേടുന്ന കാലമിത്.
കാമത്താല് ക്രോധത്താല്
കാഴ്ച നശിച്ചവന്;
ബന്ധങ്ങളെല്ലാം തട്ടിയെറിഞ്ഞിട്ട്
പുതുപുത്തന് ദേഹങ്ങള് തേടി നടക്കുന്നു.
ഇന്നെന്റെ മടിക്കുത്തില് കയറി പിടിച്ചിട്ട്
നീ നഖചിത്രമെഴുതുന്നെന് തൊലിപ്പുറത്ത്.
ഉള്ളില് കിടക്കുന്ന കള്ളിന്റെ കാഴ്ചയില്
അമ്മയെന്നൊന്നില്ലൊരു പെണ്ണുമാത്രം.
മകനേ, നീ വന്ന വഴി തേടാതിരിക്കുക,
ഓര്ക്കുക, ഞാന് നിന്റെ അമ്മയാണ്.
ഞരക്കങ്ങള്ക്കൊടുവില് ശാന്തമായി;
ഇരുളിനെ പുല്കി കിടപ്പുണ്ടാ
ഇഷ്ടിക കെട്ടിന്റെയുള്ളിലായി
നഖക്ഷതമേറ്റൊരാ അമ്മ മുഖം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ