മാ നിഷാദ:

മാ നിഷാദ:

**********

ലോകമേ കൺ‌തുറന്നു കാണുകീ ക്രൂരതകൾ

മാനവനന്മ മൃതി പുല്കിയ ഹീനദൃശ്യം 

എൻ ചെറുകൂടൊന്നിതാ തകർന്നു കിടക്കുന്നു

എന്റെയീ മക്കൾക്കൊപ്പം; എന്റെ ചേതനയ്ക്കൊപ്പം

നെഞ്ചിലെ ചൂടുനൽകി വിരിയിച്ചൊരെൻ മക്കൾ ;

പിടയുന്നെൻ മുന്നിലായ്‌ , തകരുന്നെൻ ചിത്തവും...

എന്തിനു ലോകമേ  നീ ചെയ്യുന്നീ ക്രൂരതകൾ ?

നിൻ കരം കൊണ്ടെന്തിനു കൊല്ലുന്നു  നീ ഞങ്ങളെ... ?!

വേനലിൽ തണലേകി നിന്നയീ മരങ്ങളേ

മുച്ചൂടും മുടിക്കുമ്പോൾ എന്തുനേടുന്നൂ നിങ്ങൾ ?

ചില്ലയിൽ കൂട്ടിന്നുള്ളിൽ പിഞ്ചുകാൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ

നെഞ്ചിലെ പാലാഴിയിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ നുരയിട്ടു

ഇന്നിതായിപ്പാതതന്നോരത്തായ്  തലതല്ലും 

എൻ തേങ്ങൽ കേൾക്കാനിന്നിങ്ങാരുമില്ലറിയുന്നു

കണ്ണിമചിമ്മീടാതെ, വെയിലും മഞ്ഞുമേറ്റു 

ഇരുളിൽ തളരാതെ ഞാൻ കാത്ത പൊന്നുമക്കൾ

വഴിയിൽ പിടയുന്നു; മൃതിയേയകലുക

ഇപ്പഴും ചുരത്തുന്നെൻ മാറിടം സ്നേഹാമൃതം....

കണ്ണിന്റെ കാഴ്ച്ചയിന്നു മരിച്ചോ മനുഷ്യനിൽ

നെഞ്ചിലെ സ്നേഹപ്പുഴ വറ്റിയോ ചൊല്ലുക നീ

ഈ വഴിയോരം ഞാനെൻ ജീവനെവെടിയട്ടെ 

പോകട്ടെ ഭൂമിവിട്ടെൻ കുഞ്ഞുങ്ങൾ പോകും മുമ്പെ....

മാനുഷാ നിൻകൈമഴുപ്പാടുകൾ വീഴാത്തതായ് 

വാരുറ്റ വൃക്ഷരാജി ശേഷിപ്പതുണ്ടോ മണ്ണിൽ... 

തെല്ലൊരു വിചിന്തനമൊന്നുമേയില്ലാതല്ലേ 

താനിരിപ്പതാം കൊമ്പും വെട്ടിവീഴ്ത്തുന്നു സദാ.....!

അല്ലലറിയാതെ നീ,യിന്നുനെടുന്നതൊന്നും 

നിനക്കും നിൻപൊന്മക്കൾക്കൊന്നുമേയുതകില്ല.... !

വെട്ടുകീ മരങ്ങളും നാടാകെ മുടിയട്ടെ

ക്രൂരത തുളുമ്പും നിൻ മാനസം നിറയട്ടെ...!

ഇന്നുനീയുരിഞ്ഞിടും മണ്ണിന്നുടയാടകൾ 

നാളെയായ് നിനക്കേകും തീച്ചൂടിൻ മേലാപ്പുകൾ... !

അന്നേയ്ക്കും വൈകിപ്പോയെന്നറിയും  നിന്നെയോർത്തു പരിതപിക്കാൻ പോലും ഞങ്ങളും കാണില്ലല്ലോ...!

“വഴിയിൽ പിടയുന്നു, മൃതിയേയകലുക

പഴിചാർത്തുന്നു വിങ്ങുമീ മാതൃമനോഗതം.”

“അന്നു നീയോർത്തീടുമെൻ മക്കൾതൻ പിടച്ചിലും

അമ്മതൻ ശാപത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമാം ഫലങ്ങളും ."

പുലയാടി മക്കള്

പുലയാടി മക്കള് (കവിത )

......................................................

പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകനോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടിമക്കളെ പറയുമോ നിങ്ങള്

പറയനും പുലയനും പുലയായതെങ്ങനെ പുതിയ

സാമ്രാജ്യം , പുതിയ സൌധങ്ങള് പുതിയ

മന്നില്തീര്ത്ത പുതിയ കൊട്ടാരംപുതിയ

നിയമങ്ങള് പുതിയ സുരതങ്ങള്

പുതുമയെ പുല്കി തലോടുന്ന

വാനം പുലരിയാവോളം പുളകങ്ങള്

തീര്ക്കുന്നപുലയ കിടാതിതന്

അരയിലെ ദുഃഖം പുലയാണ് പോലും പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകളോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പതി ഉറങ്ങുമ്പോള്

പറയനെ തേടും പതിവായി വന്നാല്

പിണമായി മാറും പറയന്റെ മാറില്

പിണയുന്ന നേരം പറ

കൊട്ടിയല്ലേ കാമം തുടിപ്പു പുലയാണ്

പോലും പുലയാണ് പോലും പറയാനെ കണ്ടാല്

പുലയാണ് പോലും പുതിയ കുപ്പിക്കുള്ളില ് പഴയ

വീഞ്ഞെന്നോപഴയിന

െന്നും പഴയതല്ലെന്നോ പലനാളിലെന്നെ കുടിപ്പിച്ച

വീഞ്ഞ് പുഴുവരിക്കുന്നോ രാ പഴനീര്

തന്നെകഴുവേറി മക്കള്ക്കും മിഴിനീര്

വേണം കഴുവേരുമെന് ചോര വീഞ്ഞായ്

വരേണം കഴിവില്ലവര്ക്കി ന്നു കദനങ്ങള്

മാറ്റാന് കുഴിവെട്ടി മൂടുന്നു

നിത്യസത്യങ്ങള്

കഴുവേറി മക്കളെ വരികിന്നു നിങ്ങള്

കഴുകനിവിടുണ്ടാന ്നരിഞ്ഞില്ല നിങ്ങള്

കടമിഴി കൊത്തി പറിക്കുന്ന കൊമ്പന്

കഴുകനിവിടുണ്ടാന ്നരിഞ്ഞില്ല നിങ്ങള്

പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകനോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടിമക്കളെ പറയുമോ നിങ്ങള്

പറയനും പുലയനും പുലയായതെങ്ങനെ..

പുലയന് : കൃഷിക്കാരന്

പുലയാടി മക്കള് : കൃഷിക്കാരുടെ മക്കള്



രചന  PNR  കുറുപ്പ്
പലരും എ അയ്യപ്പന്റെ  കവിത  ആണെന്ന് തെറ്റ്ധരിക്കാറുണ്ട്  ഇതാണ് കവി

  https://www.facebook.com/profile.php?id=100011635777116&fref=ufi&rc=p

====================================