കപ്പി (മടവൂർ രാധാകൃഷ്ണൻ )

കണ്ണീരിന്‍റെ കഥ

കണ്ണീരിന്‍റെ കഥ

അടര്‍ന്നു വീഴുന്ന ഓരോ മിഴിനീരിന്നും നോവുന്ന ഒരു കഥ പറയാനുണ്ട്

ഓര്‍മ്മയില്‍ എന്നോ മൊട്ടിട്ടൊരു ജീവിതത്തിന്‍റെ പ്രതിക്ഷയുടെ കഥ

കനല്‍ വഴി താട്ടി പൊള്ളുന്ന ഓര്‍മ്മയില്‍ മരണമുഖം തേടി അലഞ്ഞ മനസ്സിന്‍റെ കഥ

നല്ലതു പറയാന്‍ നാവു പൊങ്ങിയ വാക്കിനു അക്ഷരം പിഴച്ച കഥ

സത്യം പറഞ്ഞു തോറ്റുപോയ ഒരു പ്രണയത്തിന്‍റെ കഥ

കെട്ടിയ താലിയില്‍ മായം ചേര്‍ക്കേണ്ടി വന്നൊരു പണക്കാരന്‍റെ കഥ

മദ്യത്തിനു മുന്നില്‍ തോല്‍വി സമതിച്ചൊരു പുരുഷായുസ്സിന്‍റെ കഥ

കഥ പറഞ്ഞ് കഥ പറഞ്ഞ് കണ്ണുനീര്‍ വറ്റി

 അവസാനം കണ്ണടച്ചൊരു പെണ്ണുറങ്ങുന്ന കഥ പറയാന്‍ കണ്ണു നീരിനു അലഞ്ഞൊരു കണ്ണിന്‍റെ കഥ

         - രേവതി പി പണിക്കര്‍

അനന്ത വിഹായസ്സിൽ അണ പൊട്ടി

ഒഴുകുന്ന

അല കടലാണിന്നു ഞാൻ ..

അകം കൊണ്ട് കാണുന്ന മനസ്സിൽ

തെളിയുന്ന

അണയാത്ത ദീപം നീ ..

മറക്കുവാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ ..

നിന്റെ വശ്യ വദനത്തിന് പുഞ്ചിരിയും

കണ്മഷി തീർത്തുള്ള നയനങ്ങളും

അക കണ്ണാൽ കാണുന്നു ഞാൻ

ഏകാന്ത നിമിഷത്തിൽ പകൽ

കിനാവായി നീ ..

കാർ മേഘമായ് .. മഴയായ് പെയ്തിറങ്ങി

എത്രമേൽ ദാഹമാ മണ്ണിനോട് മഴക്കുള്ള

ത്രയും

ഇഷ്ടമാണെന് സഖി നിന്നോടെനിക്ക്

ജാലക പടിയിൽ വന്നിരുന്നേരം

കൺ കുളിർമ്മയേകാൻ

പതിയുന്ന തുള്ളികളെ ..

അറിയുന്നു നിൻ വേഷ പകർച്ചയെ ..

അറിയാതെ ഞാൻ നീട്ടിയ കൈകളിൽ

ഇറ്റി വീഴുന്ന ജല കണികകളെ

എന്റെ ഏകാന്തദയെ കവച്ചു വെക്കുവാൻ

മഴയായ് പെയ്തതല്ലെ എൻ സഖി ...

- സിറാജ്. സി -

Malayalam Kavithakal

https://www.facebook.com/siraj.siraju.52?fref=nf

നാളെയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രതീക്ഷയാണ് ഇന്നത്തെ ജീവിതം

അവസാനം

                                                              അവസാനം
 എന്നില്‍ നിന്നു നിന്നില്ലേക്കുള്ള ദൂരത്തിനു ഒരിക്കല്‍ അവസാനം വരും
കാണുന്നതും കേള്‍ക്കുന്നതും തിങ്കച്ചും അന്യമായി തോന്നുന്ന ദിവസം
നടന്നു നീങ്ങിയ വഴികളില്‍  കറുത്ത പൂക്കള്‍ വിരിയുന്ന ദിവസം
കാലം കടന്നു പോയ ഓര്‍മ്മകളെ ചിതലരിക്കുന്ന ദിവസം
അന്നും നിന്നില്‍ മൌനം തടം കെട്ടി നില്‍ക്കും
പൂര്‍ണ്ണമായി നീ എനിക്കു നല്‍കാതെ പോയ നിന്നിലെ പഴകിയ പ്രണയത്തെ
അന്നു നീ പൂക്കളാല്‍ അലങ്കരിച്ചൊരുക്കി എന്‍റെ മാറില്ലേക്ക് ചാഞ്ഞു വെക്കണം
വെറുതെ അതും എന്നോടൊപ്പം ചിതലരിക്കട്ടെ അവസാനമായി
                                   
  - രേവതി പി പണിക്കര്‍

പാലം

ഓര്‍മ്മപെടുത്താന്‍

ഓര്‍മ്മപെടുത്താന്‍

===========================

നിറമുള്ള പുസ്തകത്തില്‍ മുമ്പൊരിക്കല്‍

നീ എനിക്കു മുമ്പില്‍ നീണ്ടിയ പഴയ

പ്രണയ കാവ്യം ഞാനിന്നു ക്ലാവു പിടിച്ച

 ഓട്ടലമാരയില്‍ നിന്നും മെടുത്തു നോക്കി

ഓരോ താളിലും നിന്നിലൂടെ എന്‍റെ

പേരെഴുതി വെച്ച ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍

 അതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ നിനക്കേക്കിയ കുഞ്ഞു

പൂവിതള്‍ വാടി കരിഞ്ഞു നില്‍പ്പു .

ഞാനൊടുത്താല്‍ പൊടിഞ്ഞു തീരുമെന്ന ഓര്‍മ്മയാവാം

വീണ്ടും ഞാനാ പ്രണയ കാവ്യത്തെ

പൂര്‍ണ്ണമായി നോക്കാതെ വീണ്ടും അടച്ചു വെക്കുന്നിതാ

             -രേവതി പ്രവീണ്‍

നിശ്ചലം

       നിശ്ചലം

=============================

      അപ്പോഴും ഞാനും നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളെ കൂട്ടു പിടിച്ച് നിശ്ചലമായി

       നിന്‍റെ നിഴലിനെ പ്രണയിച്ചതിന് വെയിലു മാറി നിന്‍റെ വഴിത്താരയില്‍ മഴക്കാറിടം തേടി

       അപ്പോഴും ഞാനും നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളും നിശ്ചലമായി

       വഴിതെറ്റി ഈ വഴി വന്ന നിന്നെ പോലെന്ന പോല്‍ എപ്പഴോ നിന്നിലെ പ്രണയവും എന്നിലൂടെ കടന്ന നിമിഷത്തിലും

        ഞാനും എന്നിലെ നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളും നിശ്ചലമായി

        നിനക്കായ് നല്‍ക്കുവാന്‍ മൊട്ടിട്ടതോര്‍മ്മയിലെ ശവനാറി പൂക്കള്‍

         നിനക്കായ് നല്‍കിയതോര്‍മ്മയിലെ രക്ത കണങ്ങള്‍

          നിനക്കായ് പലതിങ്ങനെ കൊഴിഞ്ഞിടുമ്പോളും ഞാനും എന്നിലെ നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളും നിശ്ചലമായി

              - രേവതി പ്രവീണ്‍

ഗാസയിലെ ബാല്യം

ഗാസയിലെ ബാല്യം

==============================

ഗാസ നീറി പുകയുന്നുണ്ടിപ്പോഴും 

നീചനാം മനുഷ്യന്‍റെ വൈരാഗ്യ ബുദ്ധിയാല്‍

തീതുപ്പി കലുഷമായ് കരയുന്നുണ്ടിപ്പോഴും 

സ്വാര്‍ഥനാം മനുജന്‍റെ ശൂന്യബുദ്ധിയാല്‍ 

ഗാസയിലെ ബാല്യം വിറയ്ക്കുന്നു,നടുങ്ങുന്നു 

യുധഭീതിയാല്‍ ഓടിമറയുന്നു

അമ്മിഞ്ഞപ്പാല്‍ക്കണം നുകരേണ്ട ചുണ്ടുകള്‍ 

ബോംബിന്‍റെ തീനാളം വിഴുങ്ങി ചിരിയ്ക്കുന്നു 

പുഞ്ചിരി തൂകേണ്ട ചെന്തൊണ്ടിപ്പഴങ്ങളോ 

ബോംബിന്‍റെ ചീളിനാല്‍ ചിതറി വീഴുന്നു

അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിനാല്‍ നിറയേണ്ട വയറുകള്‍ 

വെടിയുണ്ട തിന്നു നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു

ഒറ്റടി വയ്ക്കേണ്ട കുഞ്ഞിളം പാദങ്ങള്‍ 

തീപാറും ബോംബിനാല്‍ അറ്റ് വീഴുന്നു.

വെടിയുതിരും നാദങ്ങള്‍ താരാട്ടായ് മാറുന്നു 

സ്ഫോടനശബ്ദങ്ങള്‍ ഈണമായ് തീരുന്നു

താരാട്ട് കേള്‍ക്കേണ്ട പിഞ്ചിളം കര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ ‍ 

താരാട്ട് കേള്‍ക്കാതെ പൊട്ടിമാറുന്നു 

തൂവെള്ള പാല്‍പ്പല്ല് കാട്ടിച്ചിരിയ്ക്കാതെ

കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകള്‍ ചിതറി വീഴുന്നു 

പൂവിളം മേനിതന്‍ രക്തം കുടിച്ചിതാ 

ഹൃത്തിടം പൊട്ടിയീ ഗാസ കരയുന്നു

നേത്രത്തിലഗ്നി നൃത്തം തുടങ്ങുമ്പോള്‍ 

കരിപ്പുക മെല്ലെ കാഴ്ച മറയ്ക്കുമ്പോള്‍ 

കണ്ണില്ലാ...................................................., കാതില്ലാ........................................................

തലയില്ലാ......................................

പൈതങ്ങളെ കണ്ടുഗാസകരയുന്നു

                                 - ഡോ .പ്രിയങ്ക പി .യു

വിഷുപ്പക്ഷി

      വിഷുപ്പക്ഷി

==================================

കണിമലരുണര്‍ന്നുന്മേഷമായൂഴിയി-

ലരുണോദയങ്ങളതി,രമ്യമായി

വിഷുപ്പക്ഷിതന്‍ ഗ്രാമ്യഗീതംകണക്കെന്റെ-

യുള്ളിലാമോദമുണര്‍ന്നുപാടി

കണ്ണനീ, വര്‍ണ്ണാഭകാലത്തിനോടൊത്തു

കര്‍ണ്ണികാരങ്ങള്‍ക്കൊരീണമേകേ,

ഓടക്കുഴലിനോടൊത്തുയരാനെന്റെ

നാടുമൊന്നാകെക്കൊതിച്ചുനില്‍ക്കേ,

ശാലീനകാലമി,ന്നോണമെന്നോ,ണമെന്‍

ഗ്രാമചിത്തങ്ങള്‍ തെളിച്ചെടുക്കേ,

സ്നേഹാദരങ്ങളാലിതര ഹൃദയങ്ങള്‍ക്കു

മധുരമേകാന്‍ ശലഭങ്ങളെത്തേ,

സുസ്മിതങ്ങള്‍ക്കൊണ്ടലങ്കരിക്കാം നമു-

ക്കൊരുമയോടീമനക്കാവു,ചെമ്മേ;

രാഗാര്‍ദ്രമാലചാര്‍ത്തിത്തെളിയിച്ചുകൊള്‍-

കിരുള്‍വദനങ്ങളൊന്നാകെ,ധന്യേ.

* * * *

ഋതുരാജനാം വസന്തത്തിന്‍ പെരുമകള്‍

ശ്രുതിചേര്‍ത്തുണര്‍ത്തും മധുപജാലം

മിഴിവാര്‍ന്നൊരീണമോടതിലോല പുലരിത-

ന്നലിവാര്‍ന്ന കൈനീട്ടമെന്നവണ്ണം;

അമ്മത,ന്നതിഹൃദ്യ സാമീപ്യമധുരമോ-

ടകതാരില്‍ ബാല്യം തിരിച്ചുനല്‍കേ,

ചന്ദനക്കുറിയണിഞ്ഞണയുന്നു നാടിന്റെ

പൊന്‍കണിയാം വിഷുക്കാലമിന്നും.

* * * *

പുന്നെല്ലിനാലെന്റെ കനവുകള്‍ കവിതയോ-

ടിഴചേര്‍ത്തെടുത്തയാ നല്ലകാലം

നിറമുള്ളൊരോര്‍മ്മയായിന്നുമെന്‍ മുത്തശ്ശി

സ്മിതമോടരികേയുണര്‍ത്തിനില്‍ക്കേ,

കണിവെള്ളരിക്കുമേല്‍ പിടിപോയ കണ്ണട-

പൊടിതട്ടിയൊപ്പമെടുത്തുവയ്ക്കേ,

തൂമഞ്ഞുപോലെന്നെയലിവിന്‍ കരങ്ങളാല്‍

മെല്ലെത്തലോടുന്നു പുലരിയിന്നും!

പാടുന്നിടയ്ക്കീണമായ് മനച്ചില്ലമേല്‍

ചാഞ്ഞിരുന്നാ, വിഷുപ്പക്ഷി വീണ്ടും!!

                                             -       അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍

പുലമ്പൽ

പുലമ്പൽ

==========================

എന്തേ എഴുത്തുകൾ എല്ലാം ഒരു പോലെ?

വേറിട്ട് ജീവിക്കാനറിയാത്തവൻ

വെറുതെ എന്തിന് വേറിട്ട് ചിന്തിക്കണം

ചിലപ്പോൾ

അറിയാതെയുള്ള് പൊള്ളുമ്പോൾ പുലമ്പും

ഈ പുലമ്പലിന് കാമ്പില്ല , മണമില്ല

വെറും പുലമ്പൽ മാത്രം

ഒറ്റപ്പെട്ട പൂവിന്‍റെ സൗന്ദര്യം

ആനന്ദ പെരുമഴയായി പെയ്തിറങ്ങിയിട്ടും

വേറിട്ട വഴിയിൽ ഒന്നൊറ്റപ്പെടാൻ

ആനന്ദനൃത്തചുവട് തീർക്കാൻ 

എന്തേ കഴിഞ്ഞില്ല?

വീണ്ടും ഉള്ളൂ പൊള്ളുന്നു.

വേഗം പുലമ്പി തീർക്ക...

                                  -സാജൻ മാധവൻ

വൈകിയോടുന്ന ജല ദിനം

വൈകിയോടുന്ന ജല ദിനം

..............................

ജലത്തിനായ്

ജ്വാലിക്കണം

ജപിക്കണം

ജഗന്നാഥനോട്..

ജ്വാരമായിടണം..

ജലസംരക്ഷണം

ജാതി മതത്തിനപ്പുറം...

...............................

കൂട്ടുകൂടണം

കാടിനോട്

കൂട്ടിരിക്കണം

കുഞ്ഞു തൈകൾക്ക്

.........................

കൈ ഉയർത്തണം

കനിഞ്ഞ് നൽകിടാൻ

കാട്ടരുവി കേട്ടുകേൾവിയായിടാതിരിക്കാൻ

...................

കരുതിവെക്കണം

കുമ്പിളിലെങ്കിലും

കുരുന്നു തലമുറക്ക്

...............

അൻസാർ....... 

9562677788

വേദന

വേദന

=========================

വേദന...................................

അതെനിയ്ക്കിന്നേറെയിഷ്ടം

സ്വയം വേദനിയ്ക്കുമ്പോള്‍

വല്ലാത്തൊരു സുഖം തോന്നുന്നു

ഹൃദയം കനലായ് കത്തുമ്പോഴും

പുഞ്ചിരിയ്ക്കാന്‍ മാത്രം എനിയ്ക്കിഷ്ടം

മനസ്സില്‍ തീയായ് വേദന പടരുമ്പോഴും

വേദന ആര്‍ക്കും പകരരുതേ ...............

എന്നാണു മോഹം .

എനിയ്ക്ക് മെഴുകുതിരി പോലെ

ഉരുകി തീരാനാണേറെ ഇഷ്ടം

ദുഃഖം അത് ഹൃത്തില്‍ തളം കെട്ടുമ്പോള്‍

കണ്ണു നീരാക്കാന്‍ എനിയ്ക്കിഷ്ടമില്ല

അത് ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിയ്ക്കാന്‍

എനിയ്ക്ക് മോഹം

ഞാന്‍ വെറുക്കപ്പെട്ടവള്‍

ആരാലും എവിടെയും വെറുക്കപ്പെട്ടവള്‍

ഞാന്‍ അന്യയായവള്‍

എവിടെയും ആര്‍ക്കും അന്യയായവള്‍

എനിയ്ക്കിന്നു മൗനം ഏറെ പ്രിയം

ആ മൗനത്തില്‍ നീയെന്ന മോഹത്തോട്

ഏറെ പ്രിയം ..........................

ഒരു തീക്കനലായ് എരിഞ്ഞമരുമ്പോഴും 

നിന്നിലേയ്ക്ക് മാത്രം ഉരുകി വീണ് 

മരിയ്ക്കാനാണെനിയ്ക്ക് മോഹം                   

                                                       -ഡോ .പ്രിയങ്ക പി .യു

ഇന്നത്തെ ലോകം

ഇന്നത്തെ ലോകം

==============================

ഇത് കലിയുഗം .....................................

സംഹാരമൂര്‍ത്തിയായ കലി –

നടനം നടത്തുന്ന കാലം

പേറ്റു നോവറിയാന്‍ താല്പര്യമില്ലാത്ത-

അമ്മയുടെ മകനായ്,

വാടകഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ വളര്‍ന്നവന്‍ ഞാന്‍

സ്വന്തം അമ്മയോട് പൊക്കിള്‍ക്കൊടി –

ബന്ധം പോലുമില്ലാത്തവന്‍

ഞാന്‍ ആരെ അമ്മയെന്നു വിളിയ്ക്കും

സ്വന്തം സുഖത്തിനും നിത്യയവ്വനത്തിനും

വേണ്ടിയെന്നെ വാടകഗര്‍ഭപാത്രത്തിലേയ്ക്ക്

വലിച്ചെറിഞ്ഞവളെയോ അതോ?

പണത്തിനായെന്നെ സ്വയം വയറ്റില്‍ ചുമന്ന്

നൊന്തു പെറ്റവളെയോ...............................?

ഞാന്‍ ആരെ അമ്മയെന്നു വിളിയ്ക്കും?

ഇത് കലിയുഗം .....................................

സംഹാരമൂര്‍ത്തിയായ കലി –

നടനം നടത്തുന്ന കാലം

ഞാന്‍ ശൈശവം നഷ്ട്പ്പെട്ടവന്‍

മാതൃത്വത്തിന്‍റെ മാധുര്യം ഊറ്റിക്കുടിയ്ക്കാതെ

അമ്മയുടെ നെഞ്ചിന്‍റെ ചൂടറിയാതെ 

ശൈശവം ശാപമായവന്‍

ഇത് സൗന്ദര്യത്തിനായ് അമ്മിഞ്ഞപ്പാല്‍

നിഷേധിയ്ക്കപ്പെട്ട ശൈശവത്തിന്‍റെ കാലം

വിശപ്പിന്‍റെ വിളി നൊമ്പരമാകുമ്പോള്‍

മുലപ്പാലൂറ്റി വില്‍ക്കുന്ന കാലം

മാതൃത്വമില്ലാതെ അമ്മയാകുന്ന കാലം

ഇത് കലിയുഗം .....................................

സംഹാരമൂര്‍ത്തിയായ കലി –

നടനം നടത്തുന്ന കാലം

ഞാന്‍ ബാല്യം നിഷേധിയ്ക്കപ്പെട്ടവന്‍

മണ്ണിന്‍റെ ഗന്ധവും പരുപരുപ്പും

തൊട്ടറിയാത്തവന്‍

മഴയുടെ ആര്‍ദ്രതയും പുറം ലോകവും

ഇന്‍റെനെറ്റില്‍ കണ്ടറിഞ്ഞവന്‍റെ ലോകം

നിറവും മണവും രുചിയും ചിരിയും

രോഗാതുരതയും സ്നേഹവും വെറുപ്പും

ജനനവും മരണവും കണ്ണുനീരുമൊക്കെ

ടി . വി യില്‍ മാത്രം കണ്ടറിഞ്ഞവന്‍

ഇത് ബന്ധങ്ങളില്ലാതെ ...............................

ബന്ധനസ്ഥരാകുന്നവരുടെ ലോകം

ഞാന്‍ അമ്മയുമച്ഛനും അന്യനായവന്‍

പഠനത്തിന്‍റെ ലോകത്ത് മുങ്ങിപോയവന്‍

ഞാന്‍ ബാല്യകാലത്ത്‌ ബാല്യം നഷ്ടപ്പെട്ടവന്‍

 ഇത് കലിയുഗം .....................................

സംഹാരമൂര്‍ത്തിയായ കലി –

നടനം നടത്തുന്ന കാലം

ഇത് കൗമാരം നഷ്ടപ്പെട്ടവന്‍റെ കാലം

അമ്മയുടെ വാത്സല്യവും

അച്ഛന്‍റെ  ശാസനയും കിട്ടാതെ

ഇ-ലോകത്തിന്‍റെ ചപലതകളില്‍,

ചതുക്കുഴികളില്‍ വീണ്

ജീവിതം ഹോമിയ്ക്കുന്നവന്‍റെ കാലം

അനുഭൂതിയുടെ പടവുകള്‍ കയറി

ഒടുവില്‍ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുന്ന

കൗമാരത്തിന്‍റെ കാലം

ഏകാന്തതയുടെ തടവറയില്‍

ഒറ്റപ്പെട്ട കാലം

രാഷ്ട്രീയ ചതിക്കുഴിയില്‍ വീണ്

ചോരചിന്തി വഴിയില്‍ പിടയുമ്പോള്‍

ഒരു ഹര്‍ത്താലിന്‍റെ പേരില്‍

നീ അവധിയാകുന്നു

കൗമാരത്തില്‍ സൗഹൃദം ലഹരിയാകുമ്പോള്‍

ലഹരി സൗഹൃദമാകുന്നു.

ഇത് കലിയുഗം .....................................

സംഹാരമൂര്‍ത്തിയായ കലി –

നടനം നടത്തുന്ന കാലം

യൗവനത്തില്‍ ജീവിതം നഷ്ടമായവന്‍

ആണും പെണ്ണും ചതിയറിഞ്ഞ ലോകം

പിഞ്ച്കുഞ്ഞിന്‍റെ പോലും മടിക്കുത്തഴിയ്ക്കുന്നവര്‍

വാര്‍ധക്യത്തിനുമേല്‍ കാമം തീര്‍ക്കുന്നവര്‍

പൗരോഹ്യത്തെ നാണം കെടുത്തുന്നവര്‍

പെറ്റമ്മയെ തെരുവിലെറിയുന്നവര്‍

ജടരാഗ്നി പടര്‍ന്ന് വിറയാര്‍ന്ന കൈകള്‍

തെറ്റുകളായിരം ചെയ്യുന്ന കാലം

ഇത് കലി കാലം

ബന്ധങ്ങളുടെ വിലയറിയാത്ത കാലം

ബന്ധങ്ങള്‍ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങുന്ന കാലം

വിലയ്ക്ക് വാങ്ങി വില്‍ക്കുന്ന കാലം    

                                                                          -ഡോ .പ്രിയങ്ക പി .യു

അന്ന് നീ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു  എന്‍റെ

 വാക്കിൽ സത്യമില്ലെന്നു 

നിന്‍റെ കളിവാക്കനറിയാതെ 

ഞാൻ എന്‍റെ മിഴികൾ നിറച്ചു 

ഞാൻ വരച്ച ചിത്രങ്ങൾക്ക് 

നീ നിറങ്ങൾ നൽകിയപ്പോൾ 

നിന്നിലുമധികം ഞാൻ ആഹ്ലാദിച്ചു 

ഇനി ഈ ജന്മം നിന്നിലെ നിറങ്ങൾ 

എനിക്ക് കൂട്ടാകും എന്നു നീ 

കാതിൽ പറഞ്ഞിരുന്നു എന്നിട്ടും 

ഇന്നിതാ എന്നെ തനിച്ചാക്കി 

നീ അകലുന്നു... 

ഇപ്പോഴും നീ എന്നെ കളിയകുകയാണോ ????

എന്‍റെവാക്കുകളിൽ സത്യമില്ലെന്നാണോ... ????

അതോ നിന്‍റെ നുണകളെ 

നീ മറച്ചു പിടിക്കയോ......

- അപർണ 

മഴ

മഴ

===========

മറഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്നു

മടുത്തിട്ടാകാം....

മനുഷ്യനിലെ

മൃഗത്തെ കണ്ട്..

മാടമ്പിമാരുടെ

മണിമാളികകൾ കണ്ട്...

മാമലകൾ....

മരുഭൂമിയായത് കണ്ട്...

മുറിച്ചുമാറ്റിയ

മരങ്ങൾ കണ്ട്..

............................

മനുഷ്യാ നിൻ'

മാപ്പിരക്കലിൽ

മിണ്ടാപ്രാണികളുടെ

മണ്ടിപ്പാച്ചിലിൽ

മേഘം..

മിഴി നിറച്ചു...

മറക്കരുതൊരിക്കലും.

മിച്ചം വെച്ചിടണമിനിയെങ്കിലും

മിന്നാമിനുങ്ങോളമെങ്കിലും..

മക്കളേയോർത്തെങ്കിലും

...................................

അൻസാർ....O4-03-17 

മരണം

മരണം

============

മാറോടണയും...

മറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്

മിഴിയടച്ച്.....

മിഴി തുറന്നാൽ 

മർത്യൻ തൻ

മിഴിയടയും...

മൗനിയായിടും..

മക്കളും മരുമക്കളും....

മിഴി നിറച്ചിടും.....

....................................

മുഷ്ടി ചുരുട്ടി

മാറി നടന്നാലും

മിണ്ടാതെ 

മിന്നൽ പിണരായ്

മുന്നിലെത്തീടും....

മാറില്ലൊരിക്കലും

മുന്നറിയിപ്പില്ലെങ്കിലും..

മിനുറ്റുകൾ പോലും...

....................................

മത്ത് പിടിപ്പിച്ച

മാലോകവും

മാറിലണച്ച

മരതകവും

മാറ്റി വെച്ച്

മണ്ണിലലിയണം

...................................

മാപ്പിരന്നിടണം

മടയ്ക്കത്തിനു മുമ്പേ..

മുഴു ലോകത്തോടും..

മടിയതൊട്ടുമില്ലാതെ...

മാപ്പിരന്നില്ലായെങ്കിൽ

മേനി ചുട്ടുപൊള്ളിടും

മണ്ണറയ്ക്കുള്ളിൽ

....................................

മഞ്ചലിൽ

മയ്യിത്തായ്

മന്ത്രങ്ങളോടെപ്പം

മഹാനായ്

മഖ്ബറയിലണയണം

മിനാരങ്ങൾക്ക് ചാരെ

മണ്ണിനടിയിൽ

മുത്ത് നബിയിലലിഞ്ഞിടണം

..........................................

മഴ നനഞ്ഞ്

മൈലാഞ്ചി ചെടിയോട്

മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും

മറഞ്ഞിരുന്ന്

മനം നിറയെ

മാലോകരെ കണ്ട്

മലർന്ന് കിടന്ന്

മാനം നോക്കി

മധുരം നുണയണം

കവി 

....................................

Muhammed Ansar .M

Parambil. H

Valluvambram

93 88 99 0 999

95 626 777 88

കണ്ണായ കൂട്ടുകാർ

.....കണ്ണായ കൂട്ടുകാർ........

..................................................

കണ്ണിലെ കരട്...

കരടെന്നും കരടു തന്നെ..

കണ്ണിലാണെങ്കിലൊരു

കാരുണ്യവുമില്ലാതെ

കുത്തി..... കുത്തി.....

കണ്ണു നിറയ്ക്കും

കണ്ണുനീരിനാൽ...

കരച്ചിലാണോ... അല്ല...

കുഴഞ്ഞിട്ടാണോ.. ആവാം

കരട് തേടി..... തേടി....

കിട്ടാഞ്ഞാൽ കണ്ണ്

കുത്തിക്കീറാൻ പറ്റില്ല...

കാരണം നഷ്ടം

കരടിനല്ല കണ്ണിനാണ്...

കരടിനറിയാം പൊന്നുപോലെ..

കാത്ത് സൂക്ഷിക്കുന്ന

കണ്ണിൽ തന്നെ

കുത്തിക്കയറിയാൽ

കടച്ചിൽ കൂടുമെന്ന്...

കൂട്ടിക്കിഴിച്ചാലും....

കണ്ണിനു തന്നെ 

കനത്ത നഷ്ടം...

...........................

കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ 

കണ്ണു കാണാനാണോ

കരടെ......നിന്നിഷ്ടം..

കണ്ണിനോടപ്പം ഖൽബും

കരഞ്ഞു കലങ്ങി തളർന്നു

കിടപ്പുണ്ട്....

...........................................

കരടേ...... എന്തിനു നീ

കയറിയെൻ 

കണ്ണിലെന്ന ചോദ്യത്തിന്

കിറുക്കനുണ്ടോ മറുപടി...

കണ്ണിനു വേദനിക്കാതെ

കരടിനെ സൂക്ഷിച്ചെടുത്ത്

കളയുമ്പോൾ........

കരട് കരുതുന്നത്...

കരടിനോടുള്ള സേനഹമാണെന്ന്.....

കരടെ..... നീയല്ല....

കണ്ണാണെൻ കരളിന്റെ

കഷ്ണം...

കവി

...................

Muhammed Ansar .M

Parambil. H

Valluvambram

സായംസന്ധ്യ

 സായംസന്ധ്യ

======================

ഈറൻ മേഘങ്ങൾ പെയ്തൊഴിയും,

സായംസന്ധ്യതൻ അരുണിമയിൽ

ശ്രുതി മീട്ടിയെത്തുമൊരു

കുളിർക്കാറ്റിനലകളിൽ

പാരിജാതപ്പൂക്കളും കണ്ണുചിമ്മി,

സുഗന്ധമായ് ഒഴുകിയെത്തും

ഇളം തെന്നലിൽ ഹൃദയമന്ത്രങ്ങൾ

രാഗം പൊഴിക്കുമെൻ മണിവീണയും,

പുഞ്ചിരി തൂകിയെത്തും നവോഢയാം

സന്ധ്യേ… നിനക്കു വന്ദനം!!

രാവും പകലും ഇഴചേർന്നെത്തും

മുറ്റത്തെ തുളസിത്തറയൊന്നിൽ

തിരിതെളിയും മൺചിരാതുകൾ..

മന്ത്രധ്വനിയായ് പൊഴിഞ്ഞീടുംമെൻ

ആത്മാവിൽ മൂന്നക്ഷരങ്ങൾ മാത്രം

ദീപം.. ദീപം... ദീപം ..

(ബിന്ദു പുഷ്പൻ) 

പുഴ മാഗസിനിലും,  വാല്മീകിയിലും എഴുതാറുണ്ട്.

സ്വദേശം മാവേലിക്കര- ആലപുഴ ജില്ല.   അലഹബാദിൽ (U.P) ടാക്സ് ചേംബറിൽ വർക്കു ചെയ്യുന്നു. 

തന്നെ

തന്നെ

=================

പിന്നെയും തന്നെ പിന്നെയും തന്നെ

തന്നെ തന്നെ എന്നൊരു

തോന്നൽ മാത്രം കൂടെ

തന്നെയാണെന്നും തന്നെയാണിന്നും

തന്നെ തന്നെ എന്നൊരു

തോന്നൽ മാത്രം കൂടെ

തന്റേതെന്ന് നിനക്കുന്നതെല്ലാം

തനിക്കായി എന്നുകരുതിയതെല്ലാം

കാലം പോകെ നടന്നകലുന്നു.

മണ്ണിൽ പിറന്നു മണ്ണിൽ വളർന്നു

പിന്നെയും മണ്ണിലേക്കങ്ങടുക്കുന്നു

തന്നെയെന്നൊരു  തോന്നലിനെ ഞാൻ

കൂട്ടുപിടിച്ചിട്ടും  തന്നെയാണല്ലോ

                                                                        -സൗമ്യ.കെ

ജാഗ്രത

 

ജാഗ്രത

===================

ഉണര്‍ന്നുനോക്കുക! പുതിയൊരുഷസ്സുമായ് 

വന്നിതാനില്‍ക്കുന്നു കാലം 

വിശന്ന വയറിനോടോതേണ്ട മേലില്‍നാം 

പശി മറന്നീടുവാന്‍ വേഗം. 

കൊലച്ചിരികള്‍ മുഴക്കുവോര്‍ക്കൊക്കെയും 

തെളിച്ചേകിടാം പുതു ദീപം 

അറച്ചറച്ചെന്തിനായ് നില്‍ക്കുന്നുറച്ചുനാം 

വിളിച്ചോതുകൈക്യ സന്ദേശം. 

നിവര്‍ന്നുനില്‍ക്കുക അതിവേഗമിനി നമ്മള്‍ 

കൈവരിക്കേണ്ടതാണൂര്‍ജ്ജം 

തുറിച്ചുനോക്കിയോര്‍ ഗ്രഹിക്കട്ടെ മേലിലും 

വിറച്ചുപോകില്ലെന്ന സത്യം. 

മറഞ്ഞുനില്‍ക്കുവോര്‍ വീണ്ടും ശ്രമിച്ചിടാം 

ചതിച്ചുവീഴ്ത്തുവാ,നെന്നാല്‍ 

മറിച്ചതേയസ്ത്രം തൊടുക്കേണ്ടയിനി നമു- 

ക്കുടച്ചുവാര്‍ക്കാ,മേകലോകം. 

തിരിച്ചെന്തു ലാഭമെന്നോര്‍ക്കാതെ തമ്മില്‍നാ- 

മേകേണ്ടതാത്മവിശ്വാസം 

ദിശാബോധമോടേയൊരുമിച്ചു ചേരില്‍ നാം 

വിശ്വജേതാക്കള്‍ക്കു തുല്യം. 

ഈ ജഗത്തില്‍പ്പിറന്നൊന്നുപോലുയരുവാ- 

നാകാതെ വേദനിക്കുമ്പോള്‍ 

കുതിരക്കുളമ്പടികള്‍പോലെ സുദൃഢമായ്- 

ത്തീരട്ടെ നരധര്‍മ്മ ശബ്ദം.

                                                                            

                                                                                                -അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍

ഒഴുകിയൊഴുകി..

ഒഴുകിയൊഴുകി..

===========================

കുളിരരുവിപോലൊഴുകിവന്നെന്റെയുളളിലാ-

യൊരുഗ്രാമ്യകാവ്യംരചിയ്ക്ക! മലയാളമേ

ചിരരുചിര, ചിന്താമലരുകള്‍ക്കുളളില്‍ നിന്‍

സ്മരണാമരന്ദം പകരുകെന്‍ പുണ്യമേ

നവമകള്‍മുകുളങ്ങള്‍ക്കെങ്കിലും നുകരുവാ-

നേകുനീ, കനിവോടെയതിരമ്യതീരമേ,

പടികടന്നരികെയിന്നണയുമീ; പുലരിപോല്‍

നരജാതരുണരട്ടെ! സുരസാമ്യഭാവമേ-

തെളിവാര്‍ന്നതലമുറകള്‍വന്നു മുറിയാതെ-

യാലപിച്ചഴകേറ്റിടട്ടെനിന്‍ മൊഴികളെ:

പുലരൊളിക്കിടയിലൂടൊഴുകുമീ-വരികളില്‍

തിരുരവ സാന്നിദ്ധ്യമറിയുന്നപാരതേ!

കവിതതന്‍കതിരായിനില്‍ക്കുവാ;നനുദിനം

കനിവിന്നിതരചിത്തങ്ങളുണര്‍ന്നിടാന്‍

മിഴികളില്‍പുതുവെളിച്ചംതെളിയിച്ചു പൊന്‍-

കിരണങ്ങളലിവോടെപകരുന്ന ദര്‍ശനം

കാലമീ, ധരണിപോലതിസൗമ്യമായ് പുതിയ

കവിതയാ-യതിമധുരമാലപിച്ചീടിനാല്‍

ശുഭസ്‌മിതാംബരമേറെ മിഴിവോടെയീ,ശ്യാമ-

യവനിക ത്വരിതമുയര്‍ത്തുമീവേളയില്‍

പതിവുപോലടിയന്നു പകരുന്നു മനതാരില്‍

ഗ്രാമീണയീണങ്ങളിഴചേര്‍ന്നതേന്മൊഴി

വെറുതെയൊന്നാലപിച്ചീടവേ; ചൊടികളില്‍

കരുതിവയ്ക്കുന്നുടന്‍ ഗ്രാമീണരെന്മൊഴി.

നിറവാര്‍ന്നമനസ്സുകള്‍ കാവ്യശകലങ്ങളാല്‍

പാരിന്‍ പരിപാവനാരാമമൊന്നിതില്‍

ഇഴപിരിയാതകം കാത്തുകൊണ്ടൊരുമതന്‍-

സ്വരമലര്‍മാത്രംവിരിയിച്ച മഹിയിതില്‍

തണലായിനിന്നുണര്‍വ്വേകിയോരന്‍പാര്‍ന്നു

മഹിതാലയങ്ങള്‍ പണിയിച്ചിടങ്ങളില്‍

കരുതലിന്‍ വഴികള്‍ത്തെളിച്ചിരുന്നതിബലര്‍

പുലര്‍കാലമായലങ്കാരങ്ങളായ് ചിലര്‍

നിശ്ചയം! നല്‍ക്കാവ്യശുഭചിന്തയാല്‍സുതര്‍

കനിവിന്നരുവികളായലഞ്ഞുലകിതില്‍

നീളേതെളിഞ്ഞൊഴുകിയതിലേറെ ചിന്തകള്‍

താഴിട്ടുപൂട്ടിയില്ലകതാരിന്‍ മിഴിയിതള്‍.

സ്ഥിതിമാറിയിപ്പൊഴാനിഴല്‍മാത്രമാകയാല്‍

മിഴിതെളിച്ചീടാന്‍കുറിച്ചിടുന്നെന്‍മൊഴി

കരുതിനിന്നീടുകിന്നിവിടെ-യെന്നോതുവോര്‍

തേടുന്നു;പുതിയദീപങ്ങള്‍തന്‍നിറചിരി

സ്മരണയില്‍മാത്രമൊതുങ്ങാതെ,ന്നോണമേ-

യുണര്‍ന്നുയര്‍ന്നീടട്ടെയരുമതന്‍പൂവിളി

കാവ്യാങ്കണത്തില്‍ തളിര്‍ത്തമുകുളങ്ങളാല്‍

പകരട്ടെയപരഹൃദയങ്ങളില്‍ പുലരൊളി

രുചിക്കുന്നമാത്രയിലൊരിക്കലെന്‍ കൈരളി

തിരക്കീടുമീ,ലളിത കാവ്യപൊരുളിന്‍വഴി

പുഴതഴുകിയൊഴുകീടുമെന്നപോല്‍കൗമുദി;

പകരുമന്നകതാരിലെന്‍രമ്യതേന്‍മൊഴി.

                                                             :- അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍

ഉദയമാവുക

ഉദയമാവുക
==================

അകമിഴികളില്‍നിന്നുമകലുന്ന പകലുപോല്‍ ചിലനേരമൊരുനുള്ളു പൊന്‍വെളിച്ചം തിരുരക്ത തിലകമായ് തെളിയവേ തല്‍ക്ഷണം തിരികെ വാങ്ങുന്നു നീര്‍മിഴികള്‍ രണ്ടും. കരഗതമാക്കുവാനൊരു നേര്‍ത്ത മനസ്സുമായ് തമസ്സിന്റെ മടകള്‍ പൊളിക്കെവീണ്ടും വഴിയാകെയിന്നും മറന്നുപോയ് തരികെയെന്‍ തിരി തെളിച്ചെഴുതുവാന്‍ പുലരിവേഗം. കനലുകള്‍പോലിന്നു കവലകള്‍ പൊതുവെയെ- ന്നനുജര്‍തന്നുയിരു വേകിച്ചെടുക്കാന്‍
മഹിയിതിലുണരാത്ത മനസ്സുമായ് നില്‍ക്കയാ- ലറിയാതെയുലയുന്നു വ്യഥിതചിത്തം. വിരല്‍മുറഞ്ഞൊഴുകുന്ന നിണമല്ലിതെന്നുടെ- യുദയാര്‍ക്ക ഹൃദയകാവ്യത്തിന്‍ നിറം
                                                                   -:അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍

ചിതറിയ ചിന്തകൾ

ചിതറിയ ചിന്തകൾ

===========================

അവൾ കറിക്ക് നുറുക്കുന്നു

അവളുടെ ചിന്തകൾ

പലയിടങ്ങളിൽ...

മെഴുക്ക് പുരളാത്ത തലമുടിയും

കൈകൾ തുടച്ചു തുടച്ചു,

മുഷിഞ്ഞ ചേലാഞ്ചലവും

കെടാറായ നാളം പോൽ_

നേത്രങ്ങളും...

അവളുടെ സ്വത്വം

പലയിടങ്ങളിൽ...

കുഞ്ഞുമോൻ കുളിച്ചെത്തിയോ..

വസ്ത്രം ധരിപ്പിക്കാറായോ

പൊന്നുമോൾ കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റോ

ഭക്ഷണപ്പൊതികൾ എടുത്തോ

സ്കൂളിൽ പോകാറായോ

........

അവളുടെ കൈകൾ യന്ത്രംപോലെ..

മുടി ചീകിക്കൊടുക്കുന്നു

ഉടുപ്പിടുവിക്കുന്നു

ഓടുന്നു

ചോറു പാകമായോ?

കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അച്ഛനെവിടെ? 

ഇസ്തിരി മായാത്ത വസ്ത്രമെടുത്ത് കൊടുത്തിടട്ടെ...

അവളുടെ ചിന്തകൾ ചിതറിക്കിടക്കുന്നു

വാട്സാപ്പിൽ ഗ്രൂപ്പിൽ

സുഹൃത്തുക്കളെത്തിയോ

ഗൂഡ്മോർണിങ് കണ്ടില്ലെങ്കിൽ

പരിഭവിക്കുമോ?

കണ്ടാൽ മുഖം തിരിക്കുന്നവരുടെ ഫോട്ടോകൾ നോക്കി വൗ, ഇഷ്ടം,സൂപ്പർ

എന്നൊക്കെ പറയണ്ടേ?

ഫേസ്ബുക്കിൽ കിട്ടുന്ന ലൈക്കുകൾ കൂട്ടാനെന്ത് വഴി?

ഇനി എപ്പോഴാണ് 

ഇതൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കുക

അവളുടെ ചിന്തകൾ 

പലയിടങ്ങളിൽ

കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.

പാത്രവായനക്കിനി നേരമില്ല

ഓഫീസിൽ 

മേശപ്പുറത്തു കിടക്കും ഫയലുകളിൽ.

തൊട്ടപ്പുറത്തിരുന്നു കുശുമ്പു പറയും

പെൺകൂട്ടായ്മയിൽ..

ചുവരിലെ ഘടികാരത്തിലെ

സൂചികളിൽ..

കുട്ടികൾ വീട്ടിലെത്താറായോ

വിശക്കുന്നുണ്ടാവുമോ

അപ്പോഴേക്ക് വീട്ടിലെത്താനാവുമോ..

ഘടികാരസൂചികൾ പോലെ 

തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു

ഒരേ വേഗത്തിൽ ഒരേ താളത്തിൽ

വിശ്രമമേതുമില്ലാതെ.

- ബിന്ദു  ഭരതൻ 

ഗോളം

ഗോളം

————

ഉരുണ്ട ഭൂമിയിൽ

പരന്ന മനസ്സുമായി

നാം ജീവിക്കുകയാണ്.

കാലടിയിലെ മണ്ണ്  ഒലിച്ചു പോകുമ്പോഴും

ആകാശത്തിന്റെ അനന്തത കണ്ടു നാം

സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തു കൂട്ടുന്നു.

ഒടുവിൽ,

തുരുമ്പെടുത്ത ഒരു വീണക്കമ്പി പോലെ

ആ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഓരോ നൂലിഴയും

പൊട്ടിത്തകർന്നു തീരുമ്പോൾ

നാം തീരിച്ചറിയും,

നമ്മുടെ മനസ്സും ഒരു ചെറിയ ഗോളമാണെന്ന്;

എല്ലാ ആശങ്കകളും, നിരാശകളും,

തീർത്താൽ തീരാത്ത മോഹങ്ങളും

വീർപ്പുമുട്ടുന്ന ഒരു

അടഞ്ഞ സ്ഫടികഗോളം.

-:Farsana Majeed K

https://www.facebook.com/angeluzdomini.farz

പനിക്കുള്ള കുറിപ്പടി

പനിക്കുള്ള  കുറിപ്പടി

===================

പനിയാണെങ്കിൽ നീ

ഇനി, യറിയുക:

പനി ശരീരത്തിൻ

പണിമുടക്കാവാം, 

മുനിയുമുള്ളിന്റെ

കലഹവുമാകാം.

പണിയെടുത്തേറെ-

ത്തളരുമ്പോൾ ദേഹം

കൊടിയെടുക്കാതെ 

പണിമുടക്കിടാം;

പുറംചൂടേറ്റുമാ

വെറും പനിയെങ്കിൽ

പനിയകറ്റിടാം 

പ‍ഴമരുന്നിനാൽ,

പകലുറക്കത്താൽ,

പണിയൊ‍ഴിവിനാൽ.

പുതിയ കാലത്തു

പുരാപുരങ്ങളിൽ

പ‍ഴയ നോവുകൾ

പനിയായെത്തിടാം;

(പുറംതള്ളപ്പെട്ടു

പുരം വെടിഞ്ഞാറെ

നിനക്കു വന്നതും 

പനിതന്നെ, യോർക്ക. 

മഹാപ്രസ്ഥാനത്തിൽ

മ‍ല കയറുമ്പോൾ

മനസ്സിൽ വന്നതാം

മതിഭ്രമം പനി.

ചതിക്കെതിരേ നീ

ചിലമ്പെറിഞ്ഞപ്പോൾ

ചുരമാന്തി നിന്നിൽ-

ച്ചുരന്നതും പനി.)

മനസ്സിനെത്തീണ്ടി-

ക്കനലിൽ നീറ്റുമാ

മറുപനിയെങ്കിൽ-

പ്പറഞ്ഞിടാം പെണ്ണേ:

തനിച്ചിരിക്കുക,

കിനിയും മൗനത്തെ

നുണഞ്ഞിരിക്കുക,

തനിത്തരം വിട്ടു

പനി കനക്കുമ്പോൾ-

ത്തുനിഞ്ഞിറങ്ങുക.

പനിക്കുമ്പോ‍ഴെന്നെ-

ത്തനിച്ചു വായിക്ക!

                                                                                          -എൻ. പി. ചന്ദ്രശേഖരൻ

ഇത്

ഇത്

ഇതെന്റെ ശിലാചിത്രം ഇതെന്റെ ഗുഹാലേഖം

നിനക്കായ്ച്ചിത്രപ്പെട്ടതീ ഗൂഢമൃതഭാഷ...

ഇതെന്റെ കൊടി,

മരം,

നക്ഷത്രം,

മൃഗം,

കിളി,

വാഹനം,

കുലമുദ്ര,

അക്ഷരം,

മന്ത്രാക്ഷരം...

ഇതു ഞാനെത്തിപ്പെട്ട കല്പാന്തം, കാലത്തുണ്ട്,

ഇതു ഞാൻ നഷ്ടപ്പെട്ട ജീവിതം, ജന്മച്ചീന്ത്,

ഇതു ഞാൻ ജയിക്കാത്ത ചൂതുകൾ, ചാവേറ്റങ്ങൾ,

ഇതു ഞാൻ ജീവിച്ചതാം കണ്ണുനീർ, കലാപങ്ങൾ,

ഇതെന്നിൽ പ്രാണപ്പെട്ട വീറുകൾ, വിഷാദങ്ങൾ,

ഇതെന്നിൽ വർണ്ണപ്പെട്ട പൂതികൾ, പിരാന്തുകൾ,

ജനിച്ച ഗ്രാമം,

തിനിച്ചലഞ്ഞ നഗരങ്ങൾ,

പനിച്ചു നടന്നതാം വ‍ഴികൾ,

വ‍ഴിയറ്റം...

ഇതെന്റെ ചിതാശേഷം,

ഇതെന്റെ കഥാശിഷ്ടം...

വന്നു നീ കൈയേറ്റാലും ഇന്നേയ്ക്കും എന്നെന്നേയ്ക്കും.

-എൻ. പി. ചന്ദ്രശേഖരൻ

സ്നേഹിത

-സ്നേഹിത--

പനിനീർ പുഷ്പമേ, ചെന്താമരയെ...

നീയെൻ ഹൃദത്തിൻ താളമല്ലോ..

        കലമാൻ കൊതിക്കും മിഴിയഴകേ,

        എൻ നയന സുന്ദരീ......

നിൻ കാർമുകിൽ വാർമുടി

യഴകിൽ ഞാനൊന്നു മയങ്ങുകിലും

വാർമുടിക്കിടയിലായി

വിടരുന്നു നിൻ മുഖം,

ശോഭനമാമൊരു രാത്രിയിൽ

വിടരും പൗർണമി ചന്ദ്രനെപോൽ....

         സൂര്യൻ തൻ കാന്തിയിൽ വിടരും 

         പൂപോലും നാണിക്കും 

         നിൻ വദനത്തിൻ മുന്നിൽ....

പച്ചക്കിളി തത്തയും തോൽക്കും

നിൻ അഴകൊത്ത

ചെഞ്ചുണ്ടിൽ മുന്നിൽ.....

          നിർഗളിചൊഴുകും പുഴയെ

          ആകാരഭംഗിൽ വെല്ലും 

          ശ്രഷ്ടമാം മെയ്യഴകു നിനക്കുമാത്രം....

ചെന്താരടിയെന്തും വർണ്ണ മഴവില്ലേ

എന്തിനായി വിടർന്നു 

നീ എന്നുള്ളിലായി...

           നിൻ അധരത്തിൽ പൂവിട്ട 

          ഗാനമത്രയും എൻ

          ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ച രാഗമല്ലോ....

          അത്, സ്വരരാഗ മാതുരിയൽ

           പരക്കും തേൻ വസന്തം....

എന്തിനായി വിടർന്നു നീ 

ഇത്രമേൽ അഴകിൻ ശിൽപമായി...

എൻ സുന്ദര സങ്കല്പമേ,

അമ്പിളിതൻ വാത്സല്യമേ,

എൻ സ്നേഹമേ... സ്നേഹ സൗന്ദര്യമേ....

                                    രചന: അജേഷ് കെ മനോജ്. 

മാ നിഷാദ:

മാ നിഷാദ:

**********

ലോകമേ കൺ‌തുറന്നു കാണുകീ ക്രൂരതകൾ

മാനവനന്മ മൃതി പുല്കിയ ഹീനദൃശ്യം 

എൻ ചെറുകൂടൊന്നിതാ തകർന്നു കിടക്കുന്നു

എന്റെയീ മക്കൾക്കൊപ്പം; എന്റെ ചേതനയ്ക്കൊപ്പം

നെഞ്ചിലെ ചൂടുനൽകി വിരിയിച്ചൊരെൻ മക്കൾ ;

പിടയുന്നെൻ മുന്നിലായ്‌ , തകരുന്നെൻ ചിത്തവും...

എന്തിനു ലോകമേ  നീ ചെയ്യുന്നീ ക്രൂരതകൾ ?

നിൻ കരം കൊണ്ടെന്തിനു കൊല്ലുന്നു  നീ ഞങ്ങളെ... ?!

വേനലിൽ തണലേകി നിന്നയീ മരങ്ങളേ

മുച്ചൂടും മുടിക്കുമ്പോൾ എന്തുനേടുന്നൂ നിങ്ങൾ ?

ചില്ലയിൽ കൂട്ടിന്നുള്ളിൽ പിഞ്ചുകാൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ

നെഞ്ചിലെ പാലാഴിയിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ നുരയിട്ടു

ഇന്നിതായിപ്പാതതന്നോരത്തായ്  തലതല്ലും 

എൻ തേങ്ങൽ കേൾക്കാനിന്നിങ്ങാരുമില്ലറിയുന്നു

കണ്ണിമചിമ്മീടാതെ, വെയിലും മഞ്ഞുമേറ്റു 

ഇരുളിൽ തളരാതെ ഞാൻ കാത്ത പൊന്നുമക്കൾ

വഴിയിൽ പിടയുന്നു; മൃതിയേയകലുക

ഇപ്പഴും ചുരത്തുന്നെൻ മാറിടം സ്നേഹാമൃതം....

കണ്ണിന്റെ കാഴ്ച്ചയിന്നു മരിച്ചോ മനുഷ്യനിൽ

നെഞ്ചിലെ സ്നേഹപ്പുഴ വറ്റിയോ ചൊല്ലുക നീ

ഈ വഴിയോരം ഞാനെൻ ജീവനെവെടിയട്ടെ 

പോകട്ടെ ഭൂമിവിട്ടെൻ കുഞ്ഞുങ്ങൾ പോകും മുമ്പെ....

മാനുഷാ നിൻകൈമഴുപ്പാടുകൾ വീഴാത്തതായ് 

വാരുറ്റ വൃക്ഷരാജി ശേഷിപ്പതുണ്ടോ മണ്ണിൽ... 

തെല്ലൊരു വിചിന്തനമൊന്നുമേയില്ലാതല്ലേ 

താനിരിപ്പതാം കൊമ്പും വെട്ടിവീഴ്ത്തുന്നു സദാ.....!

അല്ലലറിയാതെ നീ,യിന്നുനെടുന്നതൊന്നും 

നിനക്കും നിൻപൊന്മക്കൾക്കൊന്നുമേയുതകില്ല.... !

വെട്ടുകീ മരങ്ങളും നാടാകെ മുടിയട്ടെ

ക്രൂരത തുളുമ്പും നിൻ മാനസം നിറയട്ടെ...!

ഇന്നുനീയുരിഞ്ഞിടും മണ്ണിന്നുടയാടകൾ 

നാളെയായ് നിനക്കേകും തീച്ചൂടിൻ മേലാപ്പുകൾ... !

അന്നേയ്ക്കും വൈകിപ്പോയെന്നറിയും  നിന്നെയോർത്തു പരിതപിക്കാൻ പോലും ഞങ്ങളും കാണില്ലല്ലോ...!

“വഴിയിൽ പിടയുന്നു, മൃതിയേയകലുക

പഴിചാർത്തുന്നു വിങ്ങുമീ മാതൃമനോഗതം.”

“അന്നു നീയോർത്തീടുമെൻ മക്കൾതൻ പിടച്ചിലും

അമ്മതൻ ശാപത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമാം ഫലങ്ങളും ."

പുലയാടി മക്കള്

പുലയാടി മക്കള് (കവിത )

......................................................

പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകനോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടിമക്കളെ പറയുമോ നിങ്ങള്

പറയനും പുലയനും പുലയായതെങ്ങനെ പുതിയ

സാമ്രാജ്യം , പുതിയ സൌധങ്ങള് പുതിയ

മന്നില്തീര്ത്ത പുതിയ കൊട്ടാരംപുതിയ

നിയമങ്ങള് പുതിയ സുരതങ്ങള്

പുതുമയെ പുല്കി തലോടുന്ന

വാനം പുലരിയാവോളം പുളകങ്ങള്

തീര്ക്കുന്നപുലയ കിടാതിതന്

അരയിലെ ദുഃഖം പുലയാണ് പോലും പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകളോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പതി ഉറങ്ങുമ്പോള്

പറയനെ തേടും പതിവായി വന്നാല്

പിണമായി മാറും പറയന്റെ മാറില്

പിണയുന്ന നേരം പറ

കൊട്ടിയല്ലേ കാമം തുടിപ്പു പുലയാണ്

പോലും പുലയാണ് പോലും പറയാനെ കണ്ടാല്

പുലയാണ് പോലും പുതിയ കുപ്പിക്കുള്ളില ് പഴയ

വീഞ്ഞെന്നോപഴയിന

െന്നും പഴയതല്ലെന്നോ പലനാളിലെന്നെ കുടിപ്പിച്ച

വീഞ്ഞ് പുഴുവരിക്കുന്നോ രാ പഴനീര്

തന്നെകഴുവേറി മക്കള്ക്കും മിഴിനീര്

വേണം കഴുവേരുമെന് ചോര വീഞ്ഞായ്

വരേണം കഴിവില്ലവര്ക്കി ന്നു കദനങ്ങള്

മാറ്റാന് കുഴിവെട്ടി മൂടുന്നു

നിത്യസത്യങ്ങള്

കഴുവേറി മക്കളെ വരികിന്നു നിങ്ങള്

കഴുകനിവിടുണ്ടാന ്നരിഞ്ഞില്ല നിങ്ങള്

കടമിഴി കൊത്തി പറിക്കുന്ന കൊമ്പന്

കഴുകനിവിടുണ്ടാന ്നരിഞ്ഞില്ല നിങ്ങള്

പുലയാടി മക്കള്ക്ക് പുലയാണ്

പോലും പുലയന്റെ മകനോട് പുലയാണ്

പോലും പുലയാടിമക്കളെ പറയുമോ നിങ്ങള്

പറയനും പുലയനും പുലയായതെങ്ങനെ..

പുലയന് : കൃഷിക്കാരന്

പുലയാടി മക്കള് : കൃഷിക്കാരുടെ മക്കള്



രചന  PNR  കുറുപ്പ്
പലരും എ അയ്യപ്പന്റെ  കവിത  ആണെന്ന് തെറ്റ്ധരിക്കാറുണ്ട്  ഇതാണ് കവി

  https://www.facebook.com/profile.php?id=100011635777116&fref=ufi&rc=p

====================================  

കൃഷ്ണതുളസി

കൃഷ്ണതുളസി 

  =====================

ചെറ്റക്കുടിലിലും മന്ദിരമുറ്റത്തും

സ്വച്ഛമായ് നിന്നു വിലസുന്ന ദേവി നീ...

മംഗളേ, വന്ദനമോതുന്നു ചന്ദന-

ത്തെന്നലോടൊത്തർക്കനായ് സുപ്രഭാതത്തിൽ.

ചെത്തിയും പിച്ചിയും ചേലാർന്ന പൂക്കളും 

മിന്നിവിലസുന്ന പൂവാടി മദ്ധ്യത്തിൽ 

ഒന്നായണിഞ്ഞൊത്തുനിന്നു വിലസുന്ന 

ചേലാർന്ന കൊച്ചുതുളസി,യെൻ കണ്മണി.

കത്തിയുരുകിടും വേനലിൻ ചൂടിലും

പേമാരി പെയ്യുമാ മാമഴക്കാലത്തും

അങ്കണമുറ്റത്തീ കൊച്ചുതുളസിയും

പുഞ്ചിരിക്കൊഞ്ചലുമായി വിടരുന്നു.

ദേവന്റെ നെഞ്ചിലെ മാലയായ് മാറുവാൻ

എൻ കരിക്കൂന്തലും ഭംഗിയാക്കീടുവാൻ..

നിന്നോളം സാമർത്ഥ്യമില്ലാ തൊടിയിതിൽ

പൂക്കുമീ പൂവുകൾക്കൊന്നുമേ തെല്ലുമേ

ഔഷധശ്രേഷ്ഠയായ് നീയിവിടുണ്ടെങ്കിൽ 

പുഞ്ചിരി മങ്ങില്ലാ കുഞ്ഞുകിടാങ്ങൾക്ക്...

നീർദോഷവും പനിയും തൊണ്ടവേദന

പൊന്തുന്ന കൊച്ചുചുമയ്ക്കും നീയൗഷധം.

സൗന്ദര്യവർദ്ധനം നൽകുന്ന സസ്യമേ

ഓർമ്മയും കൂട്ടും നീ നിത്യവും സേവിച്ചാൽ..

വൃന്ദതൻ മാഹാത്മ്യം ചൊല്ലുമെൻ മുത്തശ്ശി 

നിത്യം കൊളുത്തുന്നു ദീപവും ഭക്തിയാൽ.

                                                                        -അമൃത എസ്‌
                                                                   

ദൈവത്തിനെ തേടി

ദൈവത്തിനെ തേടി

========================

ചെന്തീക്കനല്‍ ചൂടിലീ കൊടുംവേനലില്‍,

ചപലമാം ചിന്തയില്‍ ചുടുനിണം ചിന്തുന്നു .

കോവിലില്‍ ,പള്ളിയില്‍ ,കുരിശിന്‍റെ വഴിയിലും ,

തേടിത്തിരഞ്ഞു ഞാന്‍ കണ്ടില്ല ദൈവത്തെ ?

മുടിയഴിച്ചാടുന്ന മൂഡനാം കോമരം ,

മുപ്പാരിലും മുന്‍പനെന്നുള്ള  ധാര്‍ഷ്ട്യമോ ?

ഇല്ലാത്ത ദേവിക്കു പാദപൂജയ്ക്കായി ,

സ്വന്തം കുരുന്നിന്‍റെ ശിരസറുത്തീടുന്നു .

മരതക വൈഡൂര്യ സ്വര്‍ണ്ണ മാണിക്യങ്ങള്‍ ,

കാല്‍ക്കലുപെക്ഷിച്ചിട്ടു ഭിക്ഷയാചിക്കുന്നു .

ദേഹവും ദേഹിയും ഇല്ലാത്ത ദൈവത്തി -

ന്നായിരം കോടിയില്‍ ഗോപുരം കെട്ടുന്നു .

കനകം പൊതിഞ്ഞിട്ടു വായ്ത്താരിപാടുന്നു ,

രത്നപാത്രങ്ങളില്‍ അമൃതേത്തൊരുക്കുന്നു ,, ,

പാലട ,പായസം ,പടച്ചോറു നേദിച്ചു ,

ഭക്ഷിച്ചതില്ലൊ ട്ടു മാ തങ്ക വിഗ്രഹം .

വയറൊട്ടി ,കണ്‍കുഴിഞ്ഞീ രാജവീഥിയില്‍ ,

ഉണ്മയാം ദൈവങ്ങള്‍ പട്ടിണി കാക്കുന്നു .

കൊന്നതും ചത്തതും ചാകാനിരിക്കുന്നതും ,

ജീവനില്ലാത്തോരാ  ദൈവത്തിനായ് തന്നെ .

കണ്ടതില്ലെങ്ങും ചെകുത്താനുവേണ്ടി -

പ്പൊലിഞ്ഞൊരു ജീവന്‍റെ നിഴലൊന്നു പോലും

ശില്‍പ്പിതന്‍ ജാലത്തില്‍ കാട്ടുകരിങ്കല്ല് ,

ദേവനായി ദേവിയായ് രൂപം ഭവിക്കുന്നു .

സന്ദേഹമാണിന്നും ശരിക്കുള്ള ദൈവം ,

ശില്‍പി തന്നെന്നുള്ളതോ കാട്ടുകരിങ്കല്ലോ ???

ചപലമാം ചിന്തകള്‍ ചപലമാം ചിന്തകള്‍ ,,

ചുടുനിണം  ചിന്തിച്ച ചപലമാം  ചിന്തകള്‍

-മനു

മറുപടികള്‍ (സിന്ധു കെ ബാബു)

 മറുപടികള്‍   (സിന്ധു കെ ബാബു)
================================                
 മടങ്ങാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്ത
 പദങ്ങളോട് ഞാന്‍                                           
എന്തു പറയും
ജാതിയുടെ  താളമവയുടെ
  നിനവുകള്‍ 
എടുത്തുവല്ലോ..

ഇരവിന്‍റെ പാര്‍ശ്വ ങ്ങളില്‍
ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്ന
 കൂമന്‍റെ നിലവിളികള്‍
കാതിലൂഷരത  പകരുമ്പോള്‍ ,
തുഴയെറിയാതെ നീങ്ങുന്ന
 തോണികളിലൊന്നില്‍
സമയഭേദങ്ങളില്ലാത്ത
 പൂക്കളോടോത്ത് ശയിക്കാന്‍
നീയൊരു  വെണ്‍തൊട്ടില്‍
പണിത് തരിക.
മടങ്ങാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്ത
 പദങ്ങളോട് പറയാന്‍
മറുപടികള്‍ തേടി
ഞാന്‍ ഉറങ്ങട്ടെ .....
 

വന്നോട്ടെ ഞാൻ ? (ജയശ്രീ സദാശിവൻ)

വന്നോട്ടെ ഞാൻ ? (ജയശ്രീ സദാശിവൻ)
================================
ഒരു നാഴിക
കൂടിയിനി
ഈ ഇരുളറയിൽ.
വരണം വാരിയെല്ലും
വരിച്ചിനാൽ.
വന്നാൽ പക്ഷേ
കൊല്ലുമോ നിങ്ങളെന്നെ ?
മോഹിച്ചതല്ലെന്നറിയാം
നാളെ മോഹവില
കൊടുക്കേണമെന്നുമറിയാം .
പലനാൾ പിന്നെ
പിരിയേണം അകലാൻ .
കഴുക കാപാലികൻ
കണ്ണ് തുറക്കാൻ
കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടോ ?
വീണു കരഞ്ഞാൽ പെണ്ണെന്ന്
കരുതി കത്തിയെടുക്കുമോ ?
തീർക്കണമെങ്കിൽ
അതിപ്പോഴായിക്കൊള്ളു
എന്നമ്മയുടെ മുഖം
കണ്ടാൽ പിന്നെ പോകാൻ
തോന്നില്ല .
പിറന്നോട്ടെ ഞാൻ?
വെളുത്ത മാലാഖേ ...
അമ്മയെ മയക്കി കിടത്തൂ
ഞാനിതാ വരുന്നു ..