#മനം#
എൻ മനമുരുകുന്നു മഞ്ഞുപോലെ
കണ്ണുനീരുറയുന്നു ജലപ്രവാഹം പോലെ
തീജ്വാലയായി തീമഴയായി ചൂടുകാറ്റേറ്റ്
എൻ മനം ഹൃദയവേദനയിൽ ഉരുകുന്നു....
ശിശിരകാലം ഇലകൾ പൊഴിക്കുന്നു
കുഞ്ഞിളം തളിരിലകൾ പുനർജനിക്കുന്നു
പൂമൊട്ടുകൾ മിഴികൾ തുറക്കുന്നു
പൂന്തോട്ടമാം പ്രകൃതിയെ സുന്ദരമാക്കുന്നു....
താളമേളത്തോടെ മഴക്കാലം വരവായി
യാത്രക്കായി ഇയ്യലുകൾ തയ്യാറെടുക്കുന്നു
ആകാശം നീലിമയിൽ മുങ്ങികുളിക്കുന്നു
മഴത്തുള്ളികൾപോലെൻ കണ്ണുനീർ തുളുമ്പുന്നു...
ARDRA A S
വന്യം
____
അവള്‍ യമപുത്രി:
വിഷക്കോപ്പയില്‍
ജീവമുകുളം ദഹിപ്പിച്ചവള്‍;
കാമമുറഞ്ഞ മിഴികളാല്‍
നരചേതന ഹനിച്ചവള്‍;
തമസ്സിന്റെ കാമുകി!
ഇരുള്‍ കനക്കും
തണുവു രാത്രിയില്‍
ഉരഗയോര്‍മ്മ കണക്കെ
ഭയപൂര്‍ണ്ണം നരപാദങ്ങള്‍;
അവളെ സ്മരിക്കും മാത്രയില്‍!
എനിക്കു നേരെ
നീളും കരത്തില്‍
സയനേഡു പുരണ്ട മുന്തിരി;
അന്ത്യയാമത്തി,-
ലെന്നബോധവേളയില്‍!
____________________
സുരേഷ് കുമാര്‍.കെ
പേക്കോലങ്ങൾ
അലമാരയിൽ നട്ടെല്ലിനെ അലക്കി
തേച്ചുമിനുക്കി വച്ചു
എല്ലാ വാക്കുകളും
പേടിച്ച് തുരുമ്പെടുത്തു
പേനക്ക് പേടി
പറ്റാത്തിരിക്കാൻ
ഏലസ്സൂതി
അരയിൽ കെട്ടി
കക്ഷത്തിലെല്ലാം
ഭദ്രമെന്നുറപ്പുവരുത്തി
വെളുക്കെഒരു
ചിരിചിരിച്ചു
ഒറ്റ നടപ്പ്
കാളിച്ചുവട്ടിൽ
ചതഞ്ഞമരുന്ന
വാക്കുകളക്ഷരങ്ങൾ
പുറകെ തലോടി
വീരവാദങ്ങൾ
പറഞ്ഞുമ്മവക്കുന്നു
പേക്കോലങ്ങൾ
ആദർശങ്ങൾ
ശിവൻ തലപ്പുലത്ത്‌
*നിഴൽ* *കാഴ്ചകൾ*
എവിടേക്ക് നീങ്ങിയാലും..
എങ്ങോട്ട് മാറിയാലും
പിന്നേ ഗമിക്കും
നിൻ സ്വരൂപം
വൃഥാ ഭീതി പടർത്തുന്നു
തഥാ നിനച്ചീടുമെന്നാകിലും
എന്റെ വഴിയിലെ വെളിച്ചവും
നിന്റെ നിഴലിലെ
തെളിച്ചവും
നേരിന്റെ രണ്ടറ്റങ്ങൾ
ഇവ തമ്മിൽ എത്ര അന്തരം..
കൊഴിയുന്ന ദളങ്ങളും
പൊഴിയുന്ന
പൂക്കളും പറയുന്നു
വിരഹത്തിൻ നോവ്
വീണ്ടുമിവിടെ
തളിർക്കാൻ
പൂക്കാൻ ആവതുണ്ടാവുമോ?
ചില പിറവികൾ
ചില ഉദയങ്ങൾ
അൽപായുസ്സിൽ
അന്ത്യം വരിക്കുന്നു.
ഭാവിയുടെ കപ്പലിലേറി
തിരയും ചുഴിയും കടന്ന്
ലക്ഷ്യത്തെ പുൽകാൻ
ഊഴം കാത്തുനിൽക്കും
ജന്മങ്ങൾ!
നിന്നോർമകളും
ചിന്തകളും
ഓർമതൻ തീരത്ത്
വിശ്രമിക്കാൻ വിടുന്നു
ഇനി അനന്തമായ
യാത്ര..
ആഴിയുടെ ഓളപ്പ രപ്പിലൂടെ... അവസാനം നിന്നിലേക്കണയണം
സങ്കടങ്ങൾ നിന്നിലേക്കടുപ്പിക്കണം
ചുടു നിശ്വാസങ്ങളായി
നമ്മിൽ തെളിയുന്ന
പ്രണയച്ചൂടേറ്റ്..
ഇനിയും...
ഒരു പാടു കാലം...
റോസ്
